INVIDIA

INVIDIA
INVIDIA
Dea a priscis Ethnicis est habita: Graeci hanc masculam finxêrunt, quippe quam hominis effige male habiti, et ex morbo nondum plane convalescentis effingunt. Antiqui Invidiam anguillâ designabant, quando eâ feratut esse naturâ anguilla, ut omnibus piscibus invideat, ut Contumeliam perdice, quae sit contumeliosa valde. In fam. Plutonis est, teste Virg. Eclog. 7. v. 26. Georg. l. 3. v. 37. Aen. l. 2. v. 90. l. 4. v. 350. et l. XI. v. 337. Eius insiguem descriptionem exhiber Ovid. Met. l. 2. Vide et Balduini Iconol. ubi ei praeter mciem, oculi reconditi, colubri loco crinium, in altera manu tres angues, in altera Hydra septiceps tribuitur. Eius vero ut et Rhamnusiae, aspectus noxius esse rebusultra modum prosperitatis evectis, ctedebatur. Quate adversabantur eam et amandabant, uti apud Aristaenetum legimus, ἀπιθι φθόνος κτλ. Imo et anditum eius lenibus verbis placabant, ne noceret suam fortunam celebrantibus Aus. Idyll. 8. praecatio v. 40. et seqq.
Ecce ubi se cumulat mea purpura (mitibus audi
Auribus hoc Nemesis) post me dignatur oriri
Augnstus Consul ---
Optabantque proin, ne quid nimis placeret. Mart. l. 6. Epigr. 29. cuius Epigraphe ad Nepotem.
Immodicis brevis est aetas, et rara senectus,
Quidquid amas, cupias non placuisse nimis.
Insuper praefatione hac excipiebant Invidiam, Fas mihi sit etc. qua de re vide Casp. Barthium Antniadv. ad Stat. passim, et hic in vocibus Fat. sit Fortuna, gloria, Hortus Laeta, Nemesis Rhumnusia, Satyrica Signa.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • invidia — INVIDIÁ, invidiez, vb. I. tranz. 1. A fi stăpânit de invidie faţă de cineva, a privi cu invidie pe cineva sau reuşita, bunăstarea, calităţile altuia; a pizmui. 2. A dori, a râvni, a pofti ceva ce aparţine altuia. [pr.: di a] – Din it. invidiare.… …   Dicționar Român

  • Invidia — gravure de Jacques Callot (1620) Dans la mythologie romaine, Invidia est la déesse de l envie et de la jalousie. Pour des fins littéraires, celles ci sont personnifiées. Les Anciens romains utilisaient Invidia à la place de deux concepts… …   Wikipédia en Français

  • invidia — (ant.) f. Envidia. * * * invidia. f. desus. envidia …   Enciclopedia Universal

  • invidia — /in vidja/ s.f. [dal lat. invidia, der. di invĭdus invido, mal disposto ]. 1. a. [sentimento spiacevole e acrimonioso verso chi possiede un bene o una qualità che si vorrebbero per sé, spec. con la prep. di : avere i. di qualcuno ] ▶◀ ‖ gelosia,… …   Enciclopedia Italiana

  • Invidĭa — (lat.), Neid, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Invidia — INVIDIA, æ, (⇒ Tab. II.) Neid, des Pallas und der Styx Tochter, Hygin. Præf. p. 8. Sie wurde als eine besondere Göttinn verehret, und gebildet, wie sie im Gesichte ganz blaß aussah, am Leibe ganz dürr und mager war, niemand recht ansehen konnte.… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • invidia — index disfavor, malice, rancor Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • invídia — s. f. Inveja …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • invidia — f. desus. envidia …   Diccionario de la lengua española

  • invidia — 1in·vì·dia s.f. 1a. AU sentimento di astio, ostilità e rammarico per la felicità, il benessere, la fortuna altrui: avere, provare, nutrire invidia per, nei confronti di qcn., crepare, morire d invidia, destare l invidia di qcn., fare, dire qcs.… …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”